Ciekawostki ze Świata Wody

Od początku lat 90., w Polsce prowadzony jest intensywny proces wprowadzania różnego rodzaju rozwiązań o charakterze materiałowym i konstrukcyjnym, do budowy oraz modernizacji istniejących już sieci wodociągowych i kanalizacyjnych. Ważny udział mają tutaj wyroby wykonane z tworzyw termoplastycznych, a do najważniejszych z ich zalicza się wyroby z PVC czy PE, przy czym w przypadku tego drugiego, częściej stosuje się PE drugiej oraz trzeciej generacji. Jak wynika z prowadzonych badań, okazuje się, że najczęściej stosowanym materiałem jest żeliwo szare (41,7%). Zdecydowanie rzadziej stosuje się stal (22,6%) oraz PVC (22,0%). Najrzadziej, choć w dalszym ciągu, stosuje się azb-c (6,3%) oraz PE (4,0%). Potrzebę wykorzystywania najnowszych rozwiązań w zakresie materiałowych wynika przede wszystkim z takich powodów jak:
uzyskiwanie produktów (rury, elementy wyposażenia), które nie będą oddziaływać niekorzystnie na wodę pitną, ułatwienie oraz przyspieszenie całego procesu budowy działającej sieci, dążenie do zredukowania nakładów inwestycyjnych oraz kosztów użytkowania, przez skrócenie cyklu budowy oraz zredukowanie poziomu chropowatości. Proces wprowadzonych zmian w zakresie struktury materiałowej w ramach danej sieci wodociągowo – kanalizacyjnej, stanowi również przedmiot podejmowanych regularnych badań prowadzonych przez specjalistyczne ośrodki badawcze. W oparciu o przygotowane analizy można zdefiniować, które z rozwiązań jest najbardziej efektywne, które przynosi przedsiębiorstwu najwięcej korzyści i które z nich powinno być wykorzystywane przez przedsiębiorstwa wodociągowo – kanalizacyjne, jeśli te chcą zwiększyć nie tylko komfort użytkowania, ale i jakość wody, która trafia do wszystkich użytkowników.

Niezawodność całego przewodu wodociągowo – kanalizacyjnego działającego w ramach danej firmy wodociągowo – kanalizacyjnej definiuje się jako możliwość przewodu do wykonywania zadania, do którego został od początku zaprojektowany. Mierzy się to w określonym czasie i w konkretnych warunkach istnienia oraz użytkowania. Zadaniem tym jest zatem umożliwienie przepływu konkretnej ilości wody w określonym czasie, przy uwzględnieniu odpowiedniego ciśnienia – w przypadku przewodu wodociągowego albo umożliwienie przepływu konkretnej ilości ścieków w ustalonym czasie, w sposób bezciśnieniowy. Pojawia się tutaj także szereg zdarzeń, które w znacznym stopniu uniemożliwiają albo znacznie zakłócają realizacje wszystkich zadań, do których zalicza się: pęknięcia, pojawiające się nieszczelności, zniszczenia o charakterze korozyjnym jak również zapchania kanałów, co powoduje, że wybrany przewód może zawodzić. Warto tutaj podkreślić, że ocena ilościowa niezawodności stosowanych przewodów przeprowadzana jest przy pomocy zróżnicowanych wskaźników. Dobiera się je głównie tak, by dopasować je do potrzeb i oczekiwań oraz do oczekiwanych rezultatów. Dzięki czemu dużo łatwiej jest dopasować odpowiedni materiał, który można zastosować w przypadku budowania nowej lub modernizowanej, działającej sieci wodociągowo – kanalizacyjnej. W ten sposób zyskuje się bowiem o wiele większą pewność, że stworzona instalacja będzie spełniać wszystkie oczekiwania i normy. Zastosowanie nowych materiałów do tworzenia całej instalacji wodociągowo – kanalizacyjnej pozwala na to, by znacznie ograniczyć koszty funkcjonowania całego przedsiębiorstwa. Mimo, że początkowo, wprowadzenie zmian wiąże się z koniecznością poczynienia wielu wydatków, to w ostatecznym rozrachunku, inwestycje te się zwrócą Trzeba tutaj bowiem podkreślić, że zastosowanie nowoczesnych materiałów nie tylko ogranicza ewentualne zanieczyszczenia, ale również powoduje, że straty wody są zdecydowanie niższe co w mniejszym lub większym stopniu wpływa na ostateczny wynik finansowy prowadzonej przez firmę działalności. W znacznym stopniu wpływa to również na jakość i komfort świadczonych usług, gdyż stosowanie nowych rozwiązań i przeprowadzanie regularnych modernizacji powoduje, że rzadziej występują awarie, a tym samym, zachowana jest większa ciągłość świadczonych usług.

Jednym z działań podejmowanych przez przedsiębiorstwa wodociągowo – kanalizacyjne jest dopasowywanie się do nowych regulacji prawnych, które są tworzone jako odpowiedź na zmieniające się oczekiwania i potrzeby. Normy te wymagają, aby zachowań na możliwie jak najniższym poziomie wszelkie uboczne produkty dezynfekcji, skuteczna dezaktywacja patogennych mikroorganizmów, usuwanie wszelkich mikrozanieczyszczeń nieorganicznych oraz organiczny, optymalizowanie metod analitycznych, dzięki którym można wykrywać wszelkie niezbędne substancje znajdujące się na poziomie 1 nanograma w litrze, a także przyczyniają się do służb technologicznych oraz laboratoryjnych. Wprowadzanie kolejnych unowocześnień jest konsekwencją zaostrzenia przepisów, które wymagają tego przez skalę kontroli kosztów. Okazuje się, że konsumenci nie chcą płacić więcej za wodę i każdorazowa interwencja w tej sprawie kończy się sporami i problemami. Mimo, że decydują się oni na kolejne opłaty (nie mają na to wpływu) to samodzielnie starają się ograniczyć ilość spożywanej wody i oszczędzają, tak aby rachunki utrzymać na jednym poziomie.
Obecnie, do uzdatniania wody wykorzystuje się takie działania jak koagulacja, s sedymentacja, filtracja oraz dezynfekcja są metodami wiodącymi, to coraz częściej stosuje się bardziej innowacyjne rozwiązania. Wprowadza się alternatywne metody dezynfekcji, które ukierunkowane są bardziej na ograniczenie produktów ubocznych. Stosowane są tutaj media filtracyjne jednorazowego użytku, które w znacznym stopniu usuwają arsen, a niskociśnieniowe systemy membranowe, które stanowią istotny układ filtracyjny pozwalający na usuwanie mikroorganizmów, przy jednoczesnym ograniczaniu czy całkowitym eliminowaniu stosowania koagulacji. Stopniowo, dzięki postępowi technologicznemu, coraz częściej wykorzystuje się alternatywne metody, które są o wiele tańsze, a jednocześnie o wiele bardziej efektywne. W ten sposób przedsiębiorstwa wodociągowo – kanalizacyjne zapewniają swoim klientom maksymalny komfort użytkowania instalacji, a tym samym pozwalają na znaczne ograniczenie kosztów eksploatacji. W ten sposób firma dysponuje większymi środkami, które można przeznaczyć na modernizacje posiadanych instalacji, co także pozwala na poczynienie znacznych inwestycji.

Infiltracja wód powierzchniowych przez złoża wodonośne jest wstępnym uzdatnianiem wody. jest wykorzystywany w Europie i coraz częściej w Stanach Zjednoczonych. Warto tutaj podkreślić, że nawet 16% wszystkich niemieckich przedsiębiorstw wodociągowo – kanalizacyjnych wykorzystuje ten proces. Jego podstawą jest przepuszczenie wody powierzchniowej pochodzącej z rzeki albo jeziora poprzez naturalne porowate złoża warstw wodonośnych, które działają jak naturalny filtr. Jeśli lokalizacja studni ekstrakcyjnej (lewarowa) jest w bliskiej odległości od brzegu rzeki albo jeziora, w znacznym stopniu ogranicza to potrzebę tworzenia specjalnych stawów infiltracyjnych. W tym przypadku woda przepływa w sposób bezpośredni z rzeki albo jeziora, przez materiał oraz osady denne, a dopiero później, przez warstwo wodonośne i przedostaje się w ten sposób do studni. Na skutek tego procesu, dalsze uzdatnianie sprowadza się do zastosowania specjalnego granulowanego węgla aktywnego, który pozwala na pozbycie się wszelkich mikrozaniczyszczeń organicznych, a także pozwala na napowietrzenie albo ozonowanie wody celem usunięcia manganu oraz żelaza. Jeśli system działa poprawnie, wówczas można nie przeprowadzać końcowej dezynfekcji. Inną zaletą tego systemu jest również brak obowiązku zastosowania specjalnych środków chemicznych oraz prosta sterowność czy przeprowadzanie kontroli całego procesu. Dzięki temu ogranicza się poziom stężenia wielu zanieczyszczeń, a także łagodzi wszelkie skutki incydentalnych skażeń czy tez okresowego wzrostu ładunku zanieczyszczeń pojawiających siew w wodach powierzchniowych oraz kompensuje to zmiany temperatury wody. Najważniejszą wadą rozwiązania jest brak możliwości przeprowadzenia pełnej kontroli szybkości prowadzonej infiltracji oraz całej trasy przepływu wody. zachodzi tutaj również ryzyko wystąpienia skażenia wody patogenami oraz innymi zanieczyszczeniami, które pochodzą z różnego rodzaju osadów dennych i warstwo wodonośnych.